Хуш дар ин сина ки меҳмон шудаӣ,
Боиси ҷамъи парешон шудаӣ.
Ба дили сарди ман аз омаданат,
Нафаси сабзи баҳорон шудаӣ.
Ишқ, эй рӯҳи мусаффо зи Худо,
Ба тани мурдаи ман ҷон шудаӣ.
Эй далели ҳама сарсонии ман,
Зиндагиро сару сомон шудаӣ.
Аз дили ман ба диле мегузарӣ,
Накунад, боз пушаймон шудаӣ?
На, пушаймон нашудӣ, медонам,
Ҳамчу ман ошиқи ҷонон шудаӣ!
© Душанбе, 11.06.2014