Ту шабеҳи гулӣ. На! Шабнамӣ. На! Боронӣ! Масалан, бар лаби як ташна мисоли ҷонӣ! Фарз кардем, ки ту як мӯъҷизаӣ, ҷозибаӣ, Мани раҳгумзадаро сӯи худат гардонӣ, Бо ҳамин шиддату ин ҷозибаи кайҳонӣ, Ту далели ради се қонуни як Нютонӣ. Гуфтӣ як бӯса ба вом медиҳаму суд – дучанд, Магар, эй ёр, ту ҳам тоҷирӣ, бозаргонӣ? […]