Фасли ҷавонӣ меравад, эй ёри нозанин,
Худро бурун зи узлату банди қафас кашем.
Оҳанги валс хондааст моро ба саҳна боз,
Такте дигар дар се қадам бо ҳам нафас кашем.
Даст дар камар ниҳодаву поро ба пои ҳам,
Давре ба мисли давраи чархофалак занем.
Рақсе чунин дар Венаву дар Амрико набуд,
Рашку ҳасад дар маҳфили инсу малак занем.
Месе! Мадам! Сенйорито! Эй хонуми дилам,
Ман пеши ту ба зонуам, дастам бигир ба ноз.
Чашми ҳама бар сўи мо, чашмат нагир зи ман,
Оҳанги валс хондааст моро ба саҳна боз.
© Душанбе, 29.11.2012