Ноябрь, 2012 Archive

Айб аст… гунаҳ накардан

 Дар гардани нози нозанинат, Овехтаам нигоҳ чун тавқ. Дар фикру хаёли худ ҳазорон, Афрўхтаам гуноҳ аз шавқ. Дар гардани нози нозанинат, Аз бўса кунам ҳамели гардан, Рўзе, ки агар дучорам оӣ, Айб аст, ба Худо, гунаҳ накардан. Дар гардани нози нозанинат, Хуни мани бегуноҳ зомин, Шояд, ки расад дастам охир, Бар гардани нозанинат, омин! © […]

Дӯстӣ ва шубҳа

Шоҳ Сезар танҳо ба як одам, ба дӯсташ боварӣ дошт. Ин одам табиби вай буд. Шоҳ, ҳар вақте бемор мешуд, доруро маҳз аз дасти ин табиб мехӯрд. Боре, вақте Сезар худро хуб ҳис намекард, номаи бе номе гирифт, ки дар он навишта шуда буд: «Аз дӯсти беҳтарини худ, аз табиби хеш, ҳарос кун. Вай туро […]

Панди ройгон

Чун ҷавонӣ ба раҳи пирӣ суҷуде дорад, Хира шуд чашму дилам сўхта дуде дорад. Ту ба парҳез зи хоби саҳарӣ кўш, писар, Ки Худованд дами субҳ пайку дуруде дорад Фалакат гардиши сахт дод, ба зинҳор маранҷ, Осмон баҳри сафо ранги кабуде дорад. Тарси дастнорасии қулла зи сар берун кун, Кўҳ дар пуштаи худ роҳи фуруде […]